Przestrzeganie Dziesięciu Przykazań jest dla wielu osób bezcelowe lub niemożliwe. Bezużyteczne , bo prawo Boże jest postrzegane jako nieuzasadniona i zła ingerencja w wolność. Niemożliwe , bo Boże prawo wydaje się wykraczać poza ludzkie możliwości, szereg utopijnych reguł, które są trudne do zrozumienia. Spróbujmy więc rozwiązać te problemy. portal o religii

Prawo Boże jest dobre, prawdziwe, konieczne.

Dziesięć Przykazań to nie tyrańskie zasady, które dławią czyjeś istnienie, wręcz przeciwnie, są dokładnie odwrotne! Człowiek, który kieruje się tylko instynktami i popędami ciała, zajmuje się wyłącznie ciałem i zapomina o duszy, staje się niewolnikiem coraz większych potrzeb, ofiarą coraz większego niezadowolenia .

Życie tak, jakby grzech nie istniał, to znaczy myślenie, że wszystko jest zgodne z prawem i działanie wyłącznie we własnym interesie, tylko nieproporcjonalnie karmi wady, złe postawy.

Ludzie, którzy odrzucają jakąkolwiek regułę religijną lub moralną, powołując się na swoją absolutną wolność, nie zdają sobie sprawy, że w rzeczywistości są niewolnikami wszystkiego innego: przyjemności, pieniędzy, sukcesu i tak dalej.

Działanie wyłącznie we własnym interesie

Na przykład było w stanie naukowo wykazać , że pieniądze, przekraczając pewien próg, nie tylko nie czynią cię szczęśliwszym, ale wręcz zmniejszają szczęście, ponieważ czynią cię bardziej i bardziej bardziej niezadowolony. To samo rozumowanie można przeprowadzić z każdą inną potrzebą: kiedy opiera się swoje życie wyłącznie na (chwilowym) zaspokojeniu swoich materialnych pragnień, własnymi rękami buduje się coraz cięższy łańcuch, aż z jednej strony poczuje się to bardziej i więcej wagi, z drugiej strony nie będziesz już mógł się od niej uwolnić, ponieważ potrzeba uczyniła niewolników.

Oto więc przykazania Boże są jedynym, prawdziwym wyjściem z tej cichej, ale wyniszczającej formy niewoli, odpowiedzialnej za nieszczęście tak wielu ludzi. Przykazania te nie są bezużyteczne ani nie są celem samym w sobie, są owocem Miłości Boga , który będąc Ojcem pragnie dla swoich dzieci jak najlepiej iz mądrością daje im zasady, aby mogły żyć spokojnie i w równowadze.

Rzeczywiście, tylko przestrzegając prawa Bożego, dusza uwolni się z więzów świata. To jest sekret prawdziwego odczuwania spokoju w sercu , spokoju, który sprawia, że ​​jesteśmy szczęśliwi, silni i pełni nadziei nawet w przeciwnościach.

Prawo Boże jest dla wszystkich

To przykazanie, które ja wam dzisiaj nakazuję, nie jest dla was ani za wysokie, ani za daleko od was. Nie jest w niebie, abyście powiedzieli: Kto wstąpi za nas do nieba, aby nam to odebrać, sprawić, że usłyszymy, a my możemy to wykonać?

Nie jest za morzem, abyś mógł powiedzieć: Kto przekroczy morze, abyśmy mogli to nam odebrać i sprawić, że usłyszymy, a my możemy to wykonać? Rzeczywiście, to słowo jest wam bardzo bliskie, jest w waszych ustach iw waszym sercu, abyście je wcielali w życie

Kiedy zdasz sobie sprawę, że słuchanie Boga jest jedynym sposobem na szczęście, wyraźnie pojawia się wątpliwość, czy potrafisz to zrobić. W rzeczywistości jest to już błąd sam w sobie: w rzeczywistości Pismo Święte bardzo wyraźnie precyzuje, w jaki sposób to sam Bóg poucza człowieka, aby dać mu siłę do właściwego postępowania, aby powoli wnikać w duszę, aby ją przemienić. całkowicie do siebie.

Nie tylko własną inteligencją czy własną wolą można mieć nadzieję na zrozumienie i zastosowanie Bożych nauk. Inteligencja, rozsądek i wola są niezbędne, aby wejść na drogę, zademonstrować słuszną intencję, by ostatecznie zdecydować się na podążanie określoną ścieżką. Papież Jan Paweł II powtórzył, że wiara jest decyzją .

Jeśli chodzi o rezultaty , to jednak są to owoce łaski Bożej , którą On udziela zgodnie ze swoim nieuniknionym planem. Dlatego każdy może osiągnąć te rezultaty, które Bóg obiecał: „ O cokolwiek poprosisz z wiarą w modlitwie, dostaniesz”. (Mt 21,22) (2).

Nikt nie był wykluczony z możliwości życia w radości

Jeśli spojrzymy na przykład , jaki pozostawili nam święci, to znaczy ci, którzy udoskonalili cnoty, aż ich wola dostosowała się do woli Bożej, przekonamy się, że każdy z nich kroczył różnymi drogami, zgodnie ze swoim stanem i misją, jednak osiągnąć ten sam cel.

Mężczyźni i kobiety, bogaci i biedni, kulturalni i nieświadomi: nikt nie był wykluczony z możliwości życia w radości, zgodnie z nakazami Bożymi. Święty Augustyn był niezwykłym teologiem, jak pisała św.Teresa z Avila, doktor Kościoła strony wzniosą się, nie otwierając nigdy księgi teologicznej.

Santa Monica była wspaniałą matką, niestrudzoną w modlitwach za syna, podczas gdy Santa Chiara uczyniła z dziewictwa i wycofała życie swoją bronią przeciwko złu.

Wszyscy święci, z których większość pozostaje nieznana, ale bardzo miła Bogu, weszli na tę drogę, z wieloma upadkami, błędami i próbami, ponieważ całkowicie zawierzyli się Bogu, a Bóg w ten sposób ich nagrodził, dając im siłę duchową wygrywać każdą bitwę, pouczając ich swoją Mądrością.