Bardzo nieraz nerwice i zaburzenia nerwowe powiązane są z doświadczanymi zaburzeniami stresowymi. Niesłychanie nieraz w sprawach stresowych występuje ostra reakcja na stres, jaka jest niezwykle niepokojącym zagrożeniem. Ostra reakcja na stres jest zakłóceniem, które z reguły ma charakter przejściowy i stanowi odpowiedz na nadzwyczaj silny, psychiczny i fizyczny stres u osoby niedotkniętej żadnymi innymi zakłóceniami psychicznymi. Specyficzną cechą tych zaburzeń jest ich dynamiczny przebieg. W pierwszym czasie po stresującym wydarzeniu dochodzi do stanu oszołomienia z pewnym zwężeniu pola świadomości oraz uwagi.
Zakłóceniu w owym czasie ulega orientacja oraz zdolność do rozumienia bodźców dochodzących z zewnątrz. Oprócz tego ma prawo dojść do zaburzeń stresowych pourazowych, które są wydłużającymi się opóźnionymi reakcjami na sytuacje stresowe o wyjątkowo znaczącym ciężarze emocjonalnym – wsparcie to jak opanować atak paniki. Do takich sytuacji zalicza się zdarzenia, jakie u większość ludzi są w stanie wywołać ciężkie doświadczenia oraz przeżycia. Efektem takich zdarzeń, mogą być powracające koszmary przeszłości. Kurowanie zakłóceń nerwicowych, z nielicznymi wyjątkami, jest kuracją długotrwałym a także nadzwyczaj zawiłym. Preferowaną i najbardziej efektywną odmianą terapii jest psychoterapia. Niemniej, w praktyce, z różnych względów, zwykle wykorzystywanym sposobem leczenia jest farmakoterapia. Coraz to częściej można spotkać się z dyskusją o możliwości łączenia obu tych form. Wydaje się, że przeznaczenie takiej lub innej metody terapeutycznej nie wynika wyłącznie z preferencji i zapatrywań przeróżnych specjalistów: psychiatrów, psychologów czy także psychoterapeutów.
Jest to, albowiem problem bardziej złożony, a składa się na niego wiele składników. Czynnikami tymi jest między innymi: aktualny stan zdrowia osoby zgłaszające się po pomoc, przystępność w danym ośrodku usług psychoterapeutycznych, wydatki terapii, czas jej trwania, a przede wszystkim jej skuteczność. Właśnie dlatego również nie można nie zgodzić się z opinią, iż jest dopuszczalne czy również niemożliwe podjęcie decyzji o połączeniu obu metod leczenia w jedną efektywną całość.